مرضیه رحمتیراد، در حاشیه نمایشگاه صنایع دستی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: جهان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند ایجاد تعادل میان توسعه مادی و غنای روحی جامعه است. این برنامهها صرفاً تزئینات حاشیهای نیستند، بلکه شریانهای حیاتی یک جامعه پویا و سالم محسوب میشوند.
وی افزود: برنامههایی که فضای هنری و شادی را در بطن جامعه فراهم میکنند، بستری را مهیا میسازند تا شهروندان بتوانند فارغ از دغدغههای روزمره، ارتباطات انسانی عمیقتری برقرار کرده و حس تعلق خود را تقویت کنند.
مدیر انجمن هنرهای تجسمی داورزن بیان کرد: اجرای رویدادهای هنری در فضاهای عمومی، مانند آنچه در نمونهای موفق در شهرستان داورزن مشاهده شد، نشان میدهد که چگونه میتوان سرمایههای فرهنگی بومی را فعال کرد تا همزمان با اشاعه معنویت، به افزایش شور زندگی کمک کند.
وی گفت: این رویدادها با فعالسازی ظرفیتهای مردمی، به ترمیم شکافهای اجتماعی کمک کرده و حس مشارکت عمومی را افزایش میدهند. هنر بستری برای گفت وگو و همدلی است که میتواند تنشهای اجتماعی را کاهش دهد.
رحمتیراد ادامه داد: هنر زمانی میتواند به شکوفایی کامل خود برسد که هنرمند، فارغ از دغدغههای اقتصادی، بتواند با انگیزه به خلق اثر بپردازد.
وی این همگرایی را چرخهای سالم اقتصادی و فرهنگی دانست و بیان کرد: این چرخه زمانی شکل میگیرد که هنرمند اثر خود را خلق کند، بستری برای دیده شدن و تعامل ایجاد نماید و اثر را خریداری کرده و از آن بهرهمند شود.
مدیر انجمن هنرهای تجسمی داورزن بیان کرد: تکیهبر ظرفیتهای فرهنگی بومی و ایجاد بازارهای صمیمی و زنده (مانند فروش اثر در یک رویداد روستایی)، میتواند درآمدزایی پایداری برای هنرمندان فراهم آورد و انگیزه آنها را برای ادامه فعالیت تقویت کند.
وی افزود: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در چنین مواردی نقش محوری در تقویت زیرساختها و شبکهسازی انجمنهای هنری دارد تا فرصتهای عرضه و فروش به طور مداوم فراهم شوند.
رحمتیراد بیان کرد: برنامههای فرهنگی زمانی به اوج اثرگذاری میرسند که علاوه بر اشاعه معنویت و شادی، مستقیماً به معیشت هنرمندان توجه کنند. حضور هنر در زندگی روزمره، نه تنها مصرف کننده را ارتقا میدهد، بلکه با دیده شدن آثار در فضاهایی خارج از گالریهای صرف، پیوند عمیق هنر و زندگی تقویت میشود. این امر به هنرمند اطمینان میدهد که فعالیت او صرفاً یک سرگرمی نیست، بلکه یک نقش اجتماعی و اقتصادی فعال است.
وی گفت: هنگامی که هنر تبدیل به شغل پایدار میشود، کیفیت آفرینش هنری نیز ارتقا یافته و فرهنگ بومی غنیتر میگردد. هنرمندانی که دغدغه نان شب ندارند، میتوانند زمان بیشتری را صرف عمقبخشی به محتوای آثار خود کنند و در نتیجه تأثیرگذاری فرهنگی آنها چند برابر میشود.
مدیر انجمن هنرهای تجسمی داورزن خاطرنشان کرد: برای دستیابی به جامعهای سرزنده، مقاوم و دارای هویت منسجم، سرمایهگذاری بر فرهنگ، هنر و شادی امری ضروری است.
وی اظهار کرد: دولت و نهادهای متولی باید با فراهم آوردن زیرساختها و حمایتهای مالی و ساختاری، این چرخههای اقتصادی-فرهنگی را تقویت کنند تا هنرمندان بتوانند در کنار خلق آثار تأثیرگذار، از معیشت پایداری نیز برخوردار شوند.
رحمتیراد بیان کرد: حمایت از هنرمند، در واقع حمایت از سلامت روانی و نشاط عمومی جامعه است. این همگرایی، راهی موفق برای خلق جامعهای پویا است که در آن، شور زندگی و پویایی اقتصادی در کنار هم رشد میکنند.
وی اقدام اخیر هنرمندان شهرستان در برپایی نمایشگاه صنایع دستی را الگویی موفق دانست و گفت: زمانی که هنرمند در کنار آیینها قرار میگیرد و آثارش در فضایی آیینی نمایش و به فروش میرسد، چرخهای سالم از نظر اقتصادی و فرهنگی شکل میگیرد که هم انگیزهبخش است و هم به هویتسازی کمک میکند.
انتهای پیام
