پیامبر از دست این مردم، تا مرز جاندادن پیش رفت
خداوند در آیه نخست سوره شعرا، پیامبر را خطاب قرار میدهد و او را از اندوه جانفرسای بیایمانی مردم بازمیدارد؛ اندوهی که نشان میدهد مشکل امت، نبود آیه و نشانه نیست، بلکه رویگردانی آگاهانه از حقیقت است.
خلاصه خبر
گروه قرآن و فعالیتهای دینی خبرگزاری فارس: سوره شعرا با لحنی هشداردهنده آغاز میشود و از همان آیات نخست، مسئله اصلی خود را روشن میکند، نسبت مردم با وحی، موضع طغیانگران در برابر پیام الهی و سرنوشت حتمی تکذیبکنندگان.آیات ۱ تا ۱۹ این سوره، مقدمهای است برای روایت تقابل تاریخی موسی علیهالسلام با فرعون، تقابلی که فراتر از یک ماجرای تاریخی، الگویی همیشگی از نبرد حق و باطل را ترسیم میکند.حسرت پیامبر بر بیایمانی مردمآیات ابتدایی سوره، با تسلی دادن پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله آغاز میشود. خداوند به پیامبر یادآوری میکند که اگر این مردم ایمان نمیآورند، این نشانه ضعف پیام نیست و نباید جان خود را از شدت اندوه به دلیل بی ایمانی مردم به خطر بیندازد.این آیات، تصویری عمیق از دلسوزی پیامبر برای هدایت انسانها ارائه میدهد، تا آنجا که گویی بار هدایت همه بر دوش اوست. قرآن در اینجا مرزی روشن ترسیم میکند و میفرماید که هدایت اجباری نیست و ایمان، انتخابی آگاهانه است.نشانههای الهی و بیتفاوتی انسانهادر ادامه، قرآن به سنتی ثابت اشاره میکند و میفرماید که هرگاه نشانهای تازه از آسمان برای مردم نازل میشود، بسیاری با بیاعتنایی از کنار آن عبور میکنند. مشکل، کمبود دلیل یا آیه نیست، بلکه دلهایی است که آمادگی پذیرش حقیقت را از دست دادهاند. این آیات هشدار میدهد که تکرار نشانهها، بدون بیداری درون، انسان را به ایمان نمیرساند.قرآن؛ ذکری که تکذیب شدآیات بعدی، قرآن را ذکری معرفی میکند که از سوی خداوند نازل شده، اما مورد تکذیب قرار گرفته است. تعبیر ذکر، نشان میدهد که قرآن صرفاً کتابی برای دانستن نیست، بلکه یادآور حقیقتی فراموششده در فطرت انسان است.
با این حال، بسیاری آن را انکار کردند و قرآن با لحنی قاطع خبر میدهد که به زودی خبرهای این تکذیب، دامان آنان را خواهد گرفت. این بخش، رابطه مستقیم میان انکار حق و پیامدهای تاریخی و اجتماعی آن را برجسته میکند.قدرت خدا در طبیعت و غفلت انسانقرآن سپس نگاه انسان را به طبیعت معطوف میکند، به این صورت که زمین، گیاهان و رویشهای گوناگون، همگی نشانههای روشن قدرت الهیاند. تنوع آفرینش، نظمی که در دل آن نهفته است و روزیرسانی خداوند، همگی آیات روشنی هستند، اما باز هم بیشتر مردم ایمان نمیآورند. این تکرار، نشاندهنده لجاجتی ریشهدار است که نه از نادانی، بلکه از سر غفلت و دنیاپرستی شکل میگیرد.خداوند عزیز و رحیمدر میان این هشدارها، دو صفت الهی بارها تکرار میشود، یعنی عزیز و رحیم. عزت خداوند، بیانگر قدرت شکستناپذیر او در برابر طغیانگران است و رحمتش، نشاندهنده فرصتهایی است که پیش از عذاب به انسانها داده میشود.این ترکیب، تعادلی دقیق میان هشدار و امید برقرار میکند؛ نه چنان سخت که راه بازگشت بسته شود و نه چنان نرم که طغیان بیهزینه جلوه کند.آغاز داستان موسی و مأموریت بزرگاز آیه دهم، سوره وارد روایت تاریخی میشود. خداوند موسی را فرا میخواند و مأموریت میدهد به سوی قوم ستمگر فرعون برود. توصیف قوم فرعون به عنوان قومی ظالم، نشان میدهد که مشکل اصلی، صرفاً کفر شخصی فرعون نیست، بلکه نظامی ستمپیشه و ساختاری مبتنی بر ظلم شکل گرفته است. رسالت موسی، مقابله با همین ساختار است.
ترس موسی و اطمینان الهیموسی علیهالسلام نگرانیهای خود را صریح بیان میکند، یعنی تنگی سینه، ناتوانی زبان و ترس از کشته شدن. این آیات، تصویری انسانی از پیامبری بزرگ ارائه میدهد؛ پیامبری که با وجود عظمت مأموریتش، احساس ضعف میکند.پاسخ خداوند اما روشن است: همراهی الهی، شنوا و بیناست. همچنین مأموریت مشترک موسی و هارون، نشان میدهد که در راههای بزرگ الهی، همکاری و تقسیم مسئولیت امری ضروری است.مواجهه با فرعون و منطق استکباردر آیات پایانی این بخش، گفتوگوی اولیه موسی و فرعون نقل میشود. فرعون به جای شنیدن پیام، به گذشته موسی و ماجرای قتل اشاره میکند تا اصل دعوت را به حاشیه ببرد. این شیوه همیشگی مستکبران است: فرار از پیام، با برجستهسازی حواشی.پاسخ موسی اما هوشمندانه است؛ او خطای گذشته را میپذیرد، اما آن را نتیجه گمراهی پیشین خود میداند و بر نعمت هدایت الهی تأکید میکند. بدینگونه، قرآن الگویی روشن از صداقت، شجاعت و تمرکز بر اصل پیام در برابر فشار و تحقیر ارائه میدهد.اگر دوست داشتی، میتونم برای این گزارش چند تیتر رسانهای تیز یا یه لید کوتاه و جذاب هم آماده کنم.تلاوت این آیات را که در صفحه ۳۶۷ قرآن واقع است، ببینید و بشنوید.
۵ MB
03:05 - 10 دی 1404
نظرات کاربران
