نامه اعتراضی فعالان جامعه پرستاری به سیاست‌های وزارت بهداشت

بیش از ۸۰۰ نفر از فعالان و نمایندگان دانشجویی رشته پرستاری سراسر ایران با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به وزیر بهداشت، ضمن هشدار نسبت به سیاست‌های اخیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، این سیاست‌ها را تهدیدی جدی برای آینده نظام سلامت این کشور دانستند.

دانشجویان پرستاری در نامه سرگشاده خود، چهار محور اصلی را از جمله موارد "بحران‌آفرین" نامیده و نوشته‌اند که دانشگاه‌ها در حال حاضر، با "کمبود هیئت علمی، امکانات آموزشی فرسوده، نبود خوابگاه مناسب و فضای ناکافی کارآموزی" مواجه‌اند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌وله

به گفته این دانشجویان افزایش ظرفیت دانشجو در چنین شرایطی، منجر به وارد آمدن "فشار مضاعف بر سیستم درمانی و آموزشی کشور" می‌شود.

"افزایش بی‌ضابطه ظرفیت پرستاری بدون تأمین زیرساخت‌های آموزشی، رفاهی و خوابگاهی"، "واگذاری آموزش پرستاری به مؤسسات غیرانتفاعی فاقد صلاحیت علمی و تجاری‌سازی آموزش"، "احیای مدارس بهیاری سنتی که به گفته آن‌ها، "تجربه شکست‌خورده گذشته را یادآور می‌شود"،  از جمله موارد اصلی بحران‌آفرینی خوانده شده که در نامه سرگشاده دانشجویان معترض ذکر شده است.

بیشتر بخوانید: زنگ خطر برای نظام درمان در ایران؛ کمبود شدید پزشک و پرستار

دانشجویان در این نامه همچنین به "بی‌توجهی [مسئولان] به معیشت پرستاران شاغل، شرایط دشوار کاری، و موج گسترده مهاجرت آنان" اعتراض کرده‌اند.

امضاکنندگان این نامه همچنین یادآور شده‌اند که هزینه سنگین آموزش پرستار، "در شرایطی صرف می‌شود که بیش از ۱۰ هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارند و بسیاری به دلیل بی‌ثباتی شغلی و حقوق ناکافی از چرخه خدمت خارج شده‌اند".

به گفته آ‌نها ادامه روند کنونی، منجر به تشدید مهاجرت پرستاران و ترک خدمت گسترده آنها شده و "آینده سلامت جامعه را به خطر خواهد انداخت".

دبیرکل خانه پرستار: سیاست وزارت بهداشت استثمار جامعه پرستاری است

در ادامه اعتراض فعالان دانشجویی و اعضای جامعه پرستاری نسبت به سیاست‌های وزارت بهداشت، شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار نیز سیاست وزارت بهداشت را "استثمار جامعه پرستاری" توصیف کرد و با اشاره به این که بر اساس آمارهای رسمی، نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران کمتر از استاندارد جهانی است، گفت، "همین فاصله فاحش باعث شده است بسیاری از پرستاران مجبور به کار بیش از حد، اضافه‌کاری‌های اجباری و شیفت‌های طاقت‌فرسا شوند".

به گفته شریفی‌مقدم، "چنین فشار کاری سنگینی نه‌تنها موجب خستگی و فرسودگی شغلی پرستاران می‌شود، بلکه جان بیماران را نیز در معرض خطر قرار می‌دهد".

دبیرکل خانه پرستار، همچنین با اشاره به مساله دستمزد و معیشت، این مشکل را "یکی دیگر از زخم‌های عمیق بر تن جامعه پرستاری در ایران" دانست.

شریفی‌مقدم در ادامه با اشاره به این که در بسیاری از موارد، "پرداختی‌های معوقه ماه‌ها به تعویق می‌افتد" گفت که "همین امر باعث نارضایتی گسترده در میان جامعه پرستاری شده است".

بیشتر بخوانید: یک ماه اعتراض پرستاران و سرکوب هرچه بیشتر آنها

به گفته او در شرایطی که کشور با بحران کمبود پرستار مواجه است، هزاران فارغ‌التحصیل پرستاری به دلیل نبود ردیف استخدامی یا شرایط نامناسب قراردادها، بیکار یا سرگردان باقی مانده‌اند.

دبیرکل خانه پرستار ایران همچنین در گفت‌وگو با وبسایت دیده‌بان ایران، با اشاره به برنامه وزارت بهداشت برای برگزاری مراسم روز پرستار در ۵ مهر، نسبت به بودجه تخصیص‌یافته برای این مراسم اعتراض کرد و گفت: «واقعا مشخص نیست وزارت بهداشت به چه دلیل قصد دارد چنین جشنی برگزار کند، در حالی که پرستاری کشور در وضعیت بحرانی قرار دارد. جامعه پرستاری بحران‌زده است و مردم در بیمارستان‌ها به ‌طور مستقیم از کمبود کادر پرستاری آسیب می‌بینند.»

بیشتر بخوانید: پزشکان ایران به تغییر شغل و مهاجرت از کشور روی آورده‌اند

شریفی‌مقدم در ادامه با بیان این که با وجود این شرایط، هر چندوقت یک‌بار شوکی جدید به پرستاری وارد می‌شود، گفت: «در حالی که با کمبود پرستار مواجه هستیم، بیش از ۶۰ هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارد.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

او افزود: «امسال هم برای تحقیر پرستاری، مجوزهایی به برخی مؤسسات علمی‌‌-‌کاربردی داده‌اند تا اقدام به تربیت پرستار کنند. تصور وزارت بهداشت این است که با افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری، مشکل حل می‌شود، در حالی که یقیناً هدف اصلی ارائه مجوز به مؤسسات علمی–کاربردی برای آموزش پرستاران، چیزی جز تحقیر جامعه پرستاری نیست.»

سیاست‌های دولتی در خصوص کادر درمان به ویژه جامعه پرستاران در ایران همواره مورد اعتراض فعالان این حوزه بوده است و پرستاران در سال‌های گذشته به خصوص در دوران پس از همه‌گیری کرونا، نسبت به فشار کاری زیاد و کمبود نیرو و دستمزدهای پایین خود، اعتراضات صنفی گسترده‌ای برگزار کرده‌اند.