این راهکارها به همه کمک میکند تا انضباط شخصی بیشتری در زندگی داشته باشند یا فرهنگ کار تیمی را تقویت کنند.
۱- هیچگاه از انجام بررسیهای نهایی غافل نشوید
نسخهٔ هوانوردی: خلبانان پیش از پرواز یک بازرسی کامل داخل و بیرون هواپیما انجام میدهند و جزئیات زیادی را بررسی میکنند. پس از آن، یک مرحلهٔ رایج در چکلیست این است که یک دور نهایی کامل دور هواپیما بزنند. این کار کمک میکند چیزهای واضح اما جاافتاده مثل جا گذاشتن درپوش سوخت دیده شود.
اصل روزمره: وقتی روی جزئیات متمرکز بودهاید، یک بررسی نهایی از کل تصویر انجام دهید تا ببینید آیا چیزی را از قلم انداختهاید.
نمونههای روزمره:
- پیش از رفتن به تعطیلات، یک دور نهایی در خانه بزنید.
- قبل از ترک هتل، یک نگاه نهایی به اتاق بیندازید.
- پیش از ارائهٔ یک پروژه، یک بررسی نهایی داشته باشید؛ بویژه بعد از یک شب استراحت که به ذهن اجازه دادهاید موارد فراموششده را به یاد بیاورد.
۲- از ابزارهای کمکی حافظه برای به خاطر سپردن بهتر مراحل استفاده کنید
نسخهٔ هوانوردی: خلبانان از ابزارهای کمکی حافظه برای یادآوری مراحل استفاده میکنند، بهخصوص مراحلی که (مثلا در مواقع اضطراری) باید سریع و به ترتیب انجام شوند. برای مثال، فرمولی به نام ABCDE وجود دارد که به خلبانان کمک میکند هنگام از دست دادن موتور چگونه اقدام کنند:
A یعنی Airspeed یا «سرعت هوا»؛ هواپیما را با سرعتی تنظیم کنید که طولانیترین سر خوردن را بدون قدرت موتور ایجاد کند.
B یعنی Best place to land یا «بهترین مکان برای فرود»؛ امنترین محل فرود را شناسایی کنید.
C یعنی Checklist؛ از چک لیست اضطراری پیروی کنید.
D یعنی Declare یا «اعلام وضعیت»؛ کنترل ترافیک هوایی را از وضعیت اضطراری مطلع کنید.
E یعنی Execute یا «اجرا»؛ برنامه فرود را اجرا کنید.
خلبانان اغلب این مراحل را با «صندلی پرواز» تمرین میکنند؛ یعنی الگوهای حرکتی و مراحل ذهنی را تمرین میکنند تا پاسخها خودکار شوند.
اصل روزمره: از ابزارهای کمکی حافظه برای جلوگیری از فراموشی مراحل و کمک به استانداردسازی آموزش، یادگیری و کار تیمی استفاده کنید.
نمونههای روزمره: برای هر روالی که ترتیب مراحل مهم است و باید به یاد سپرده یا آموزش داده شود، یک مخفف بسازید. مخففهای بامزه بهتر در ذهن میمانند و پذیرفته میشوند. میتوانید یک مخفف خانوادگی بسازید و از آن شروع کنید.
۳- از تبادل مثبت کنترلها استفاده کنید
نسخهٔ هوانوردی: بسیاری از هواپیماها دو مجموعه کنترل دارند. هدایت هواپیما از صندلی چپ یا راست ممکن است، اما اینکه دقیقاً چه کسی هدایت را بر عهده دارد باید کاملاً روشن باشد. خلبانان از یک تبادل رسمی کنترل سهمرحلهای استفاده میکنند: یکی میگوید «کنترل با تو»، دیگری پاسخ میدهد «کنترل با من» و نفر اول دوباره تأیید میکند «کنترل با تو».
شاید اضافی به نظر برسد، اما از سردرگمی جلوگیری میکند.
اصل روزمره: در مسئولیتهای مشترک، هرگز «فرض نکنید» چه کسی کنترل را برعهده دارد. وقتی کسی کاری را بر عهده میگیرد، با صدای بلند تأیید کنید. تحویلهای واضح از عقب افتادن کارها، دوبارهکاری و سوءتفاهم جلوگیری میکند. شاید نیازی به سه مرحلهٔ کامل نباشد، اما کسی که مسئولیت را میپذیرد باید آن را صریح تأیید کند.
نمونههای روزمره:
- چه کسی مراقب بچههاست.
- چه کسی مسئول آوردن وسایل مشخصی است.
- چه کسی قرار است بررسیهای لازم را انجام دهد.
۴- با استفاده از نقاط مرجع توافقشده، همه را در یک مسیر قرار دهید
نسخهٔ هوانوردی: وقتی خلبانان دربارهٔ ارتفاع صحبت میکنند، از سطح زمین به عنوان مرجع استفاده نمیکنند چون زمین دائماً تغییر میکند. اگر دو خلبان بگویند «دو هزار فوت بالای زمین»، احتمالاً در یک ارتفاع نیستند. به همین دلیل از ارتفاع نسبت به سطح متوسط دریا (MSL) به عنوان مرجع استاندارد استفاده میشود، حتی وقتی در نزدیکی دریا نیستند.
همچنین زمانها همیشه با استاندارد UTC گفته میشوند که زمان جهانی مبتنی بر گرینویچ انگلستان است.
اصل روزمره: سوءتفاهم زمانی روی میدهد که افراد بدون اینکه بدانند، از مبنای متفاوتی به عنوان مرجع استفاده کنند. وقتی همه قبل از اندازهگیری، برنامهریزی یا قضاوت در مورد هر چیزی، روی یک نقطه مرجع یکسان توافق کنند، همه چیز روانتر پیش میرود.
نمونههای روزمره:
- معیار مشترکی برای اینکه «آشپزخانهٔ تمیز» یعنی چه تعیین کنید (مثلاً هیچ ظرفی در سینک نباشد، پیشخوانها تمیز باشند، درِ کابینتها بسته باشد).
- توافق کنید که «پایان هفته» یعنی جمعه ساعت ۵ بعدازظهر.
- از یک راهنمای سبک نوشتاری واحد برای اسناد داخلی شرکت استفاده کنید.
از حوزههای مختلف ایده بگیرید و سبک کار خود را بهتر کنید
وقتی میخواهیم شیوهٔ کار کردن و فکر کردن خود را بهبود بخشیم، بهترین مکان برای بررسی، حوزهها یا صنایع مختلف است. میتوانیم برخی از بهترین رویههای آنها را وام بگیریم. صنعت هوانوردی میداند که خلبانان برای حفظ انضباط شخصی به ساختارهایی نیاز دارند. همانطور که دیدید، هوانوردی به دلیل تأکید بر ایمنی و کار تیمی، حوزهٔ بسیار مناسبی برای الگو گرفتن است.










