مردمی که به بازار اصلی شهر کاراکاس رفت و آمد دارند، می‌گویند که تشدید احتمالی درگیری نگرانی اصلی ونزوئلایی‌ها نیست، بلکه چیزی که واقعاً آنها را نگران می‌کند «افزایش ارزش دلار است».
در هفته‌های گذشته، دولت ترامپ هزاران نیرو و تجهیزات نظامی را در فاصله‌ای نه‌چندان دور از ونزوئلا مستقر کرده است، از جمله بزرگترین کشتی جنگی جهان را.
روز شنبه نیز دست‌کم چهار شرکت هواپیمایی بین‌المللی پروازهای ورودی یا خروجی خود از این کشور را لغو کردند؛ این تصمیم آنها پس از اطلاعیه مقامات هوانوردی ایالات متحده در روز جمعه گرفته شد که نسبت به «افزایش فعالیت‌های نظامی در داخل یا اطراف ونزوئلا» هشدار می‌داد.
تا کنون نیز حملات هوایی پراکنده ایالات متحده به قایق‌های مظنون به قاچاق مواد مخدر در کارائیب و شرق اقیانوس آرام بیش از ۸۰ کشته برجای گذاشته است.
با این وجود، مردم در کوچه و بازار کاراکاس، بی‌توجه به لفاظی‌های واشنگتن و کاراکاس، از افزایش شدید قیمت مواد غذایی و کمبود قدرت خرید می‌گویند.
بخشی از این مشکل به دلیل کاهش بی‌سابقه ارزش «بولیوار» است که طبق آمار صندوق بین‌المللی پول، تا پایان امسال ۸۰ درصد از ارزش خود را از دست خواهد داد.
در حال حاضر، یک کیلو مرغ حدود چهار برابر حداقل دستمزد رسمی ماهانه قیمت دارد و اگرچه دولت به بازنشستگان و کارمندان دولتی کمک‌هایی می‌کند اما این کمک‌ها برای تامین سبد غذایی اساسی آنها کافی نیست.
یکی از ساکنان شهر به بی‌بی‌سی جهانی می‌گوید که نگرانی در مورد شبح جنگ کمکی نمی‌کند؛ زیرا ونزوئلایی‌ها حتی نمی‌توانند از پس هزینه ذخیره کردن غذا برای دوران جنگ برآیند.
او می‌گوید که شخصا هیچ چیز بیشتری نخریده تا برای روزهای جنگ ذخیره کند زیرا «برای انجام این کار به پول زیادی نیاز است».
ارزیابی صندوق بین‌المللی پول برای امسال، افزایش قیمت‌ها تا ۵۴۸ درصد در ونزوئلا است و پیش بینی می‌کند که این رقم در سال ۲۰۲۶ میلادی بدتر شود و به ۶۲۹ درصد برسد که بالاترین رقم در قاره آمریکاست.
امید به تغییر رژیم؛ کمی هم شادی وجود دارد
برخی نیز «با امیدواری» به مداخله احتمالی ایالات متحده می‌نگرند و آن را «فرصتی برای تغییر رژیم می‌دانند»؛ اگرچه که از صحبت علنی درباره آن می‌ترسند.
یک تاجر اهل جنوب ونزوئلا می‌گوید: «امید وجود دارد، اما مردم از ترس ساکت هستند. کسی در مورد آن صحبت نمی‌کند؛ فقط در خانه و با خانواده است که می‌توان در این باره حرف زد، اما کمی شادی هم وجود دارد.»
پس از موج گسترده دستگیری‌ها در پی اعتراضات ضد دولتی بر سر انتخابات ریاست جمهوری سال۲۰۲۴ میلادی که توسط جامعه بین‌المللی به طور گسترده رد شد، بخش زیادی از جامعه از صحبت علنی درباره مسائلی که می‌تواند برای دولت مادورو حساس باشد، خودداری می‌کنند.
بنا بر آمارهای، پس از انتخابات بیش از ۲۰۰۰ نفر دستگیر شدند و طبق گزارش سازمان غیردولتی Foro Penal، در حال حاضر ۸۸۴ نفر به دلایل سیاسی در زندان هستند.
یک شیرینی‌پز ۴۰ ساله می‌گوید: «همه ما منتظریم اتفاقی بیفتد. سال‌هاست که در بدبختی مطلق زندگی می‌کنیم. ونزوئلایی‌ها هرروز منتظر وقوع آن اتفاق بزرگ هستند؛ اما همه می‌ترسند صحبت کنند.»
خاویر جارامیلو، ۵۷ ساله نیز می‌گوید: «فکر نمی‌کنم حمله‌ای اتفاق بیفتد. احتمالا گفتگو، توافق یا معامله‌ای انجام می‌شود.»
با این حال می‌گوید که هروقت برق قطع می‌شود، با خودش فکر می‌کند: «آنها آمدند، بالاخره آمدند.»
اما درنهایت خاویر تکرار می‌کند که «ما بیشتر نگران غذا هستیم. ونزوئلا در وضعیت بدی قرار دارد. تورم ما را زنده زنده می‌خورد.»
