به گزارش ایسنا، تابستان امسال رئیس جمهور در ابلاغیه‌ای، وزارت ارتباطات را مأمور اجرای طرح زیست بوم‌های دیجیتال برای تحقق اهداف برنامه هفتم پیشرفت و پیشبرد دولت هوشمند کرد.
براساس مفاد این ابلاغیه، سازمان فناوری اطلاعات ایران موظف شد ظرف مدت ۶ ماه، معماری‌های کلان و استانداردهای فنی زیست‌بوم‌های دیجیتال دولت را شامل سکوی تبادل داده‌های پایه، سکوی تبادل اسناد و تراکنش‌های الکترونیکی و نظام اعتباربخشی میان‌زنجیره‌ای خدمات، تدوین و اجرا کند.
براساس آخرین اظهارات معاون وزیر ارتباطات در این زمینه با چند دانشگاه قرارداد بسته و کار ابلاغ به آنها و تشکیل تیم‌ها انجام شده است و در حال حاضر برروی معماری‌ها و اسناد کار می‌کنند و در تلاش هستند تا دستگاه‌های مرتبط نیز درگیر کار شوند. اگر این معماری و اسناد آماده شوند، تکلیفی که رئیس جمهور داده‌اند، عملیاتی خواهد شد.
همچنین با گذشت زمان اندکی وی از تعریف زیست‌بومی اختصاصی برای روستا در جهت توسعه کسب و کارهای روستایی خبر داد. اولویت‌بندی این زیست بوم‌ها بر اساس ابلاغیه رئیس‌جمهور انجام شده و موضوعاتی مانند لجستیک، زنجیره تأمین، انرژی، مالی و مالیاتی، کشاورزی و آموزش در اولویت نخست قرار گرفتند. برخی دیگر از زیست‌بوم‌ها نیز در اولویت بعدی هستند.
در این راستا، کیوان نقره‌کار- کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات- در گفت‌وگو با ایسنا، درباره زیست بوم دیجیتال و ماهیت آن اظهار کرد: زمانی که صحبت از زیست بوم دیجیتال می‌شود یعنی تمام فرآیندهایی که در زیست واقعی وجود دارد، در فضای مجازی نیز با رویکرد اقتصادی و توسعه محور ایجاد شود.
وی افزود: به طور مثال گفته می‌شود که فضایی برای روستاییان ایجاد شود تا اقتصاد بیشتری برای خدمات و محصولات واقعی خود از طریق فضای مجازی فراهم کنند و به بهتر شدن سبک زندگی و درآمد بالاتر کمک کند.
مهم‌ترین لازمه ایجاد زیست بوم دیجیتال چیست؟
نقره‌کار با بیان اینکه زیست بوم دیجیتال همه آن چیزی که در فضای واقعی اقتصادی و اجتماعی وجود دارد را می‌تواند در فضای مجازی ایجاد کند، تشریح کرد: اما باید به این نکته توجه کرد برخی زیرساخت‌ها لازمه زیست بوم مجازی است. به طور مثال اینترنت پایدار، باکیفیت، قیمت مناسب و در دسترس یکی از زیرساخت‌هایی بوده که مورد نیاز است.
این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات تأکید کرد: بنابراین زمانی که از توسعه زیست بوم دیجیتال برای روستاییان صحبت می‌شود باید توجه کرد آیا به روستاییان اینترنت با کیفیت و با قیمت مناسب ارائه شده که انتظار داریم در این زیست بوم قرار بگیرند و توسعه اقتصاد روستایی را بر مبنای اقتصاد دیجیتال محقق کنند؟
وی ادامه داد: بخش دیگر قوانین و مقررات است که معمولا دست و پاگیر هستند و بخشی دیگر حمایت‌ها و تسهیلات مالی یا غیر مالی بوده که بتواند به آنها کمک کند. علاوه بر موارد گفته شده آموزش، یکی از زیرساخت‌ها برای توسعه زیست بوم دیجیتال است. بنابراین، سوال مطرح می‌شود آیا همه افرادی که می‌خواهند در این زیست بوم قرار گیرند، آموزش‌های لازم را دیده‌اند که این زیست بوم چگونه می‌تواند به آنها کمک کند؟
یک زیست‌بوم دیجیتال یکپارچه یا تخصصی؟
به گفته این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در زمینه زیست بوم دیجیتال باید به بحث امنیت نیز توجه کرد. مانند امنیت اطلاعات، داده‌ها، داده‌های حریم خصوصی به خصوص اگر بحث اقتصادی و سلامت مطرح می‌شود، دیتا و اطلاعات بسیار اهمیت پیدا می‌شود. پس از مشخص شدن نرم افزار و کاربردهای آن، باید فرهنگ‌سازی، ترویج، تشویق، معرفی، اطلاع‌رسانی و امیدآفرینی انجام شود تا بتوان گفت یک زیست بوم دیجیتال خوب در کشور فراهم کرده‌ایم.
نقره‌کار با اشاره به اینکه یکی از مشکلات اصلی این است که نمی‌دانیم زیست بوم باید یکپارچه باشد یا اینکه هر موقعیتی زیست بوم خودش را داشته باشد و بعدها به یک دیگر متصل شوند، گفت: متأسفانه چون زمان دولت‌ها معمولا چهار ساله و محدود است، دولت‌ها بیشتر می‌خواهند یک کار سریع انجام دهند. اما به اعتقاد شخصی ما باید یک‌زیست‌بوم در لایه‌های زیرساختی تعریف کنیم و بعد به دستگاه‌های مختلف اعلام شود که به این زیست بوم بپیوندند و کار خود را انجام دهند. بنابراین این یک مدل است به شرطی که همه زیرساخت‌های گفته شده فراهم شود.
وی در پایان گفت: در غیر این صورت مجبور هستیم زیست بوم‌های منطقه‌ای، تخصصی یا اختصاصی مانند زیست بوم حوزه سلامت و روستایی ایجاد کنیم و بعدا آنها را بایکدیگر ترکیب کنیم. مدل دوم سریع تر بوده اما شاید در هنگام یکی شدن مقداری کار به دلیل تنوع داده‌ها، عدم هماهنگی و همگونی که باید در یکپارچگی به دست بیاید، سخت‌تر باشد.
انتهای پیام
