یک استاد دانشگاه: احیای کامل دریاچه ارومیه دستکم ۱۴ سال زمان میبرد
فاخریفرد شنبه ششم دی در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم گفت بازگرداندن یک اکوسیستم شکننده پس از سالها آسیب، نیازمند صبر، تداوم سیاستهای علمی و اجماع میان نهادهای اجرایی و پژوهشی است.
او با تاکید بر لزوم نگاه علمی و واقعبینانه به احیای دریاچه ارومیه افزود: «بر اساس مطالعات انجامشده، برای حفظ حداقل پایداری اکولوژیک دریاچه، تامین دستکم ۲.۳ میلیارد مترمکعب آب ضروری است.»
به گفته فاخریفرد، این میزان تنها برای تثبیت شرایط فعلی کفایت میکند و به معنای احیای کامل دریاچه نیست.
این استاد دانشگاه تبریز با اشاره به ابعاد بحران دریاچه ارومیه هشدار داد این موضوع دیگر صرفا یک مساله زیستمحیطی محلی یا ملی نیست و به یک دغدغه عمومی و حتی بینالمللی تبدیل شده است.
او اضافه کرد تداوم خشکی دریاچه و افزایش سطوح نمکی میتواند به شکلگیری طوفانهای نمک منجر شود؛ پدیدهای که پیامدهای آن محدود به ایران نخواهد بود و کشورهایی مانند ترکیه، عراق، گرجستان و جمهوری آذربایجان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد.
روزنامه هممیهن ۲۲ مهر در گزارشی درباره خشک شدن دریاچه ارومیه نوشت: «مهمترین خطر خشکشدن دریاچه برای سلامتی مردم، بروز بیماریهای ناشناختهای است که بر اثر طوفانهای نمک ایجاد میشود و چون جهت باد به سمت داخل کشور است، اگر این گردوخاک بلند شود، میتواند حدود ۱۲ استان را درگیر کند.»
این روزنامه به نقل از فعالان محلی و پژوهشگران اشاره کرد این بحران به همراه مهاجرت مردان از مناطق اطراف دریاچه، موجب افزایش بیماریهای روانی و خشونت شده است.
فرآیند پیچیده احیای دریاچیه ارومیه
در سالهای اخیر، طرحهایی مانند انتقال آب، مدیریت منابع و اصلاح الگوی مصرف برای مهار روند خشکی دریاچه اجرا شده، اما پژوهشگران تاکید میکنند احیای این اکوسیستم آسیبدیده، فرآیندی پیچیده و بلندمدت است و تصمیمهای مقطعی نمیتواند پاسخگوی عمق بحران باشد.
محمدرضا عارف، معاون اول مسعود پزشکیان، ۱۵ مهر «احیا و زنده ماندن دریاچه ارومیه» را «مهمترین مساله کشور» خواند و گفت: «راهی جز اجماع نخبگانی، بهرهگیری از نظرات دانشگاهیان و ورود تشکلهای مردمی و محیط زیستی برای نجات این دریاچه نداریم.»
او افزود: «تشکلهای محیط زیستی بهدلیل برخی برخوردهای امنیتی که در گذشته با آنها شد، شاید انگیزهای برای ورود به حل مسائل محیط زیستی و بهویژه نجات این دریاچه نداشته باشند.»
او اضافه کرد: «تغییر اقلیم، برداشت بیرویه آب بالادست و پاییندست سدها و مخازن آبی حوضه آبریز دریاچه، توسعه بیرویه زمینهای کشاورزی و حفر چاههای غیرمجاز از مهمترین عوامل دامن زدن به خشکی دریاچه هستند.»
