بهرام بیضایی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین چهره‌های فرهنگ و هنر معاصر ایران بود؛ هنرمندی چندوجهی که در سینما، تئاتر، نمایشنامه‌نویسی، پژوهش و فیلمنامه‌نویسی نقشی ماندگار ایفا کرد. او نه‌تنها یک کارگردان، بلکه اندیشمندی بود که روایت‌های کهن، اسطوره‌ها و تاریخ ایران را با دغدغه‌های انسان معاصر پیوند زد.

بیضایی فعالیت هنری خود را از تئاتر آغاز کرد و با نمایشنامه‌هایی چون «پهلوان اکبر می‌میرد»، «سلطان مار»، «مرگ یزدگرد» و «چهار صندوق» به یکی از ستون‌های اصلی تئاتر مدرن ایران تبدیل شد. آثار نمایشی او اغلب با نگاهی انتقادی به قدرت، تاریخ و سرنوشت انسان همراه بود و زبان و ساختاری متفاوت از جریان رایج زمان خود داشت.

در سینما، بهرام بیضایی با ساخت فیلم‌هایی ماندگار جایگاهی ویژه یافت. «رگبار»، «غریبه و مه»، «چریکه تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو غریبه کوچک»، «شاید وقتی دیگر»، «مسافران» و «سگ‌کشی» از مهم‌ترین آثار او هستند. فیلم «باشو غریبه کوچک» به‌ویژه به‌عنوان یکی از انسانی‌ترین و ماندگارترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران شناخته می‌شود؛ اثری درباره جنگ، مهاجرت، هویت و همزیستی.

بیضایی همچنین پژوهشگری برجسته بود. کتاب‌هایی مانند «نمایش در ایران» و پژوهش‌های او درباره آیین‌ها، اسطوره‌ها و ریشه‌های نمایش ایرانی، منابعی مرجع برای نسل‌های بعدی هنرمندان و پژوهشگران به شمار می‌روند. او همواره بر ضرورت شناخت گذشته برای فهم امروز تأکید داشت.

بهرام بیضایی در تمام سال‌های فعالیت خود، مستقل ماند؛ چه در اندیشه، چه در زبان و چه در انتخاب مسیر هنری.

درگذشت بهرام بیضایی پایان یک زندگی است، اما پایان یک جریان فکری نیست. 

او میراثی از تصویر، کلمه و اندیشه بر جای گذاشت که همچنان الهام‌بخش هنر ایران خواهد بود؛ هنرمندی که تاریخ، اسطوره و انسان را دوباره روایت کرد تا فراموش نشوند.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.