لیدرها؛ آرامش بخش سکوها یا آتش بیار معرکه
لیدرهای فوتبال ایران به جای نقش آفرینی در آرامش بخشیدن به سکوها، اغلب مواقع خودشان منجر به افزایش بحرانها میشوند.
خلاصه خبر
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، لیدرها در فوتبال ایران همواره نقش پررنگی در شکلدهی فضای ورزشگاهها داشتهاند؛ نقشی که میتواند به ایجاد شور، هیجان و حمایت سازمانیافته از تیمها منجر شود، اما در بسیاری از مواقع به عاملی برای تنش، التهاب و حتی بحران تبدیل شده است.در سالهای اخیر، اتفاقات تلخ روی سکوها، درگیریهای لفظی، شعارهای خارج از عرف و فضای پرتنش ورزشگاهها، نگاهها را بیش از پیش متوجه عملکرد لیدرها کرده است؛ افرادی که قرار بود نظمدهنده باشند اما گاه خود در مرکز بینظمی قرار گرفتهاند.در همین راستا، کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال اخیراً تصمیم گرفته با ابلاغ دستورالعملی جدید، باشگاهها را موظف کند فهرست کامل لیدرها و مشوقان حاضر در ورزشگاه را همراه با مشخصات و جایگاه استقرار ارائه دهند؛ تصمیمی که نشان میدهد نقش لیدرها حالا بهطور رسمی زیر ذرهبین رفته است.بر اساس این ابلاغیه، ناظران مسابقه نیز موظفاند در صورت بروز هرگونه تخلف، لیدر مربوط به آن سکو را بهصورت شفاف معرفی کرده و گزارش آن را به کمیته انضباطی ارسال کنند. اقدامی که در ظاهر، گامی رو به جلو برای شفافسازی مسئولیتها محسوب میشود.با این حال، پرسش اساسی اینجاست که آیا صرف شناسنامهدار کردن لیدرها میتواند بحران رفتاری سکوها را حل کند؟ تجربه سالهای گذشته نشان داده که مشکل عمیقتر از نبود فهرست و گزارش است.بسیاری از لیدرها نهتنها نقش کنترلی ندارند، بلکه خود آغازگر موجهای هیجانی و تحریککنندهاند. شعارهای تند، تحریک سکوها علیه داور، تیم رقیب یا حتی بازیکنان خودی، بارها از سوی همین چهرهها هدایت شده است.
در چنین شرایطی، انتظار اینکه همین افراد عامل آرامش باشند، چندان منطقی به نظر نمیرسد. لیدری که خود به بخشی از مشکل تبدیل شده، نمیتواند راهحل بحران باشد.از سوی دیگر، ضعف نظارت در اجرای قوانین نیز به این وضعیت دامن زده است و همین موضوع، احساس مصونیت را در میان لیدرها تقویت میکند.نبود آموزش رسمی و ساختارمند برای لیدرها نیز یکی از خلأهای جدی فوتبال ایران است. اغلب این افراد بدون آموزش روانشناسی جمعیت، مدیریت بحران یا حتی اصول ابتدایی هواداری فعالیت میکنند. در فوتبال حرفهای جهان، لیدرها بخشی از ساختار فرهنگی باشگاه محسوب میشوند و تحت آموزش و نظارت مستمر قرار دارند؛ اما در فوتبال ایران، این نقش بیشتر خودجوش، سلیقهای و گاه بر پایه روابط شکل گرفته است.نتیجه چنین وضعیتی، افزایش درگیریهای لفظی، تخریب فضای ورزشگاه و انتقال خشونت از سکوها به فضای مجازی و حتی سطح جامعه است؛ روندی که به اعتبار فوتبال کشور نیز آسیب میزند.نکته نگرانکنندهتر آن است که هزینه این نابسامانیها اغلب از جیب باشگاهها و هواداران عادی پرداخت میشود؛ از جریمه و محرومیت گرفته تا محروم شدن از حضور تماشاگران در ورزشگاهها.اگر فدراسیون فوتبال واقعاً به دنبال اصلاح وضعیت است، باید فراتر از ابلاغیه و بخشنامه حرکت کند و به سمت آموزش، ارزیابی مستمر و حتی حذف لیدرهای مسئلهدار گام بردارد.اگر هم گاهی مواقع سعی در برخورد با تخلفات لیدرها دارد، مانند اتفاقات پس از فحاشی سکوها در زمان تشویق ایسلندی بازیکنان پرسپولیس در پایان بازی با استقلال خوزستان نشود که برخی مشوقان با وجود صادر شدن حکم کمیته انضباطی علیه خود، تشویق شده و همراه تیم ملی به تورنمنت العین رفتند.
فرهنگسازی، شفافیت در برخورد، و تعریف دقیق مسئولیتها میتواند به تدریج نقش لیدرها را از عامل تنش به عامل نظم و هیجان سالم تغییر دهد؛ مسیری که بدون اراده جدی ممکن نخواهد بود.در نهایت، لیدرها میتوانند بازوی فرهنگی فوتبال ایران باشند یا یکی از چالشهای همیشگی آن؛ انتخاب میان این دو، بیش از هر چیز به سیاستگذاری، نظارت و ارادهای بستگی دارد که امروز بیش از همیشه مورد انتظار اهالی فوتبال است.#لیدرها#لیگ_برتر#برخورد_با_لیدرها
20:26 - 6 دی 1404
نظرات کاربران
