همشهری آنلاین - مریم شیرافکن: بسیاری از افراد پیادهروی را یک فعالیت سبک و بدون فشار میدانند؛ گزینهای جایگزین برای زمانی که فرصت یا توان ورزش جدی وجود ندارد. اما متخصصان طب فیزیکی دانشگاه هاروارد معتقدند پیادهروی میتواند تمرین اصلی هوازی باشد، به شرطی که شدت، مدت و تکرار آن بهدرستی تنظیم شود.
چرا سرعت در پیادهروی اهمیت دارد
وقتی سرعت راه رفتن افزایش پیدا میکند، ضربان قلب بالا میرود، تنفس عمیقتر میشود و بدن وارد محدوده تمرین هوازی با شدت متوسط میشود. در این حالت، پیادهروی به بهبود سلامت قلب، کنترل وزن، کاهش فشار خون و افزایش استقامت کمک میکند. معیار ساده این است که هنگام راه رفتن بتوانید فقط با جملات کوتاه صحبت کنید، نه مکالمه طولانی.
سرعت ایدهآل برای همه یکسان نیست
هیچ عدد مشخصی بهعنوان سرعت طلایی وجود ندارد. قد، سن، سطح آمادگی جسمانی و شرایط سلامتی در این موضوع نقش دارند. مهمتر از عدد کیلومتر در ساعت، احساس فشار کنترلشده در بدن است؛ جایی که تنفس تندتر میشود اما همچنان قابل مدیریت است.
نقش فرم صحیح بدن در تند راه رفتن
افزایش سرعت بدون اصلاح فرم بدن میتواند هم بازده را کم کند و هم احتمال آسیب را بالا ببرد. صاف ایستادن و کشیده نگه داشتن ستون فقرات باعث میشود گامها قدرتمندتر شوند. نگاه باید رو به جلو و چند متر جلوتر از مسیر باشد تا از تنش گردن و شانه جلوگیری شود.
حرکت دستها، موتور پنهان سرعت
راه رفتن با دستهای صاف سرعت را کاهش میدهد. خم کردن آرنجها و حرکت دادن دستها به جلو و عقب، ریتم بدن را تندتر میکند و پاها بهطور طبیعی با آن هماهنگ میشوند. زاویه مناسب آرنج حدود ۸۵ تا ۹۰ درجه است.
نحوه تماس پا با زمین
فرود آمدن روی پاشنه و حرکت نرم به سمت پنجه، الگوی صحیح راه رفتن سریع است. این تکنیک کمک میکند گامها روانتر شوند و سرعت افزایش پیدا کند، بدون اینکه فشار اضافی به مفاصل وارد شود.
و این نکته را بدانید
پیادهروی زمانی بیشترین فایده را دارد که از حالت تفریحی خارج شود و به یک تمرین هدفمند تبدیل شود. با کمی افزایش سرعت و توجه به فرم بدن، همین فعالیت ساده میتواند نقش کلیدی در حفظ سلامت قلب، کنترل وزن و افزایش کیفیت زندگی داشته باشد.
منبع: health.harvard
