«صباح زنگنه» در گفت‌وگو با ایسنا درباره ششمین انتخابات پارلمانی که بعد از سقوط صدام برگزار شده است گفت: بعد از سقوط صدام، مسیر و روش جا به جایی قدرت از طریق انتخابات و صندوق رای‌گیری در نظر گرفته شد و این نکته مثبتی است که مانع از ظهور و بروز افرادی با روحیه استبدادی و دیکتاتوری می‌شود. نکته دیگر این است که این رویداد سیاسی با آرامش و با کمترین تنش شکل گرفت و در بغداد و سایر استان‌ها به ویژه استان‌های غربی عراق که بعضا اهل سنت هستنند یا در کردستان عراق شاهد آن بودیم.
وی با اشاره به تنش‌هایی که قبل از انتخابات صورت گرفته بود، تصریح کرد: با وجود این تنش‌ها اما در انتخابات شاهد این تنش‌ها و درگیری‌ها نبودیم.
کرسی‌های شیعیان در پارلمان عراق قابل توجه است
این کارشناس مسائل منطقه گفت: انتخابات وزن رای‌دهندگان مناطق شیعی، اهل سنت و کرد را مشخص می‌کند. با وجود همه تلاش‌هایی که برخی از احزاب در غرب عراق داشتند تا میزان رای دهندگان شیعی کمتر نشان داده شود و پول‌هایی که از کشورهای عربی و ترکیه به عراق سرازیر شد و از سویی امتناع مقتدی صدر از شرکت در انتخابات، اما تعداد نسبتا قابل توجهی از شیعیان عراق در انتخابات شرکت کردند و طبعا کرسی‌های شیعیان در پارلمان قابل توجه است. هر چند در انتخابات پارلمانی عراق میزان رای‌دهندگان حائز اهمیت است، اما موضوع انتخاب نخست‌وزیر، رئیس‌جمهور و رئیس پارلمان از دیگر موضوعات مهمی است که بعد از تشکیل پارلمان مطرح می‌شود و به تبع ایجاد ائتلاف میان احزاب از کارهای حساس و مهمی است که همه گروه‌ها و افراد به آن مشغول می‌شوند تا ائتلافی قوی پیرامون این موقعیت‌ها شکل گیرد، بنابراین مرحله ائتلاف‌ها بسیار مهم و تعیین‌کننده است.
زنگنه با اشاره به تقسیم قدرت میان احزاب و گروه‌های سیاسی از دیرباز بر سر تعیین نخست‌وزیر، رئیس‌جمهور و رئیس پارلمان خاطرنشان کرد: البته غربی‌ها در تلاشند، تلقین کنند که پارلمان عراق دیگر شامل نیروهای مدنی و غیرنظامی نیست و اغلب کرسی‌های پارلمان در اختیار نیروهای مقاومت و احزاب دارای شاخه‌های نظامی قرار گرفته است، اما واقعیت این است که همه نیروها و احزاب مختلف در انتخابات پارلمانی شرکت کردند و این فرصت را داشتند که تمام نیرویشان را در انتخابات نشان دهند.
وی در پاسخ به اینکه نتایج انتخابات پارلمانی چه پیامی برای سیاست منطقه‌ای و خارجی عراق دارد؟ اظهار کرد: هم‌چنان گرایش‌های کلی عراق به سمت ایجاد یک تعادل در روابط خارجی خواهد بود و حمایت از مسائل حساس عربی مثل قضیه غزه و فلسطین برای پارلمان عراق و دولت آینده دارای اهمیت بالایی است. هم‌چنین در موضوع دوگانه نقش آمریکا و ایران در عراق معتقدم این بحث‌ها ادامه خواهد داشت و اختلاف‌نظرها میان گروه‌های مختلف عراقی بر سر اینکه کدام یک از این کشورها از نفوذ و قدرت در عراق برخوردار باشند هم‌چنان برقرار خواهد ماند.
این کارشناس مسائل منطقه درباره رویکرد ایران به انتخابات و آینده سیاسی عراق با توجه به تعرضات و از خاک عراق توسط کشورهای ثالث اظهار کرد: تغییراتی که در سوریه افتاده است حتما در عراق اثرگذار خواهد بود. در اخبار و گزارش‌ها اعلام می‌شود که نیروهای آمریکایی از عراق خارج می‌شوند، اما اکثرا این نیروها به اربیل و سوریه در حال اعزام هستند و هم‌چنان در منطقه و نزدیک عراق حاضرند و قدرت اعمال فشار بر اراده دولت عراق با این رفتارها مشهود است. هم‌چنین در برنامه‌های اقتصادی و توسعه‌ای عراق که در حفظ منافع و امنیت ملی آنها تاثیر دارد نقش خواهند داشت. بنابراین باید نسبت به آینده عراق با احتیاط و حساس بود.
مردم عراق دنبال تحرکات و تغییرات زیربنایی و زیرساختی در کشورشان هستند
زنگنه درباره فضای داخلی عراق و تاثیر انتخابات پارلمانی بر حفظ آرامش فضای داخلی گفت: مشکلات احزاب در نحوه تقسیم قدرت و جایگاه و پست و درآمدشان هم‌چنان برقرار است؛ توافقاتی از قبل بوده است که هر کدام از پست‌های مهم سیاسی در اختیار یکی از گروه‌های بزرگ مذهبی و قومی عراق باشد و هر چه اختلاف نظر میان احزاب این گروه‌ها تشدید شود فضای داخلی متاثر می‌شود؛ مردم عراق دنبال تحرکات و تغییرات زیربنایی و زیرساختی در عراق هستند و به ویژه جلوگیری از فسادهای مالی و اداری. با توجه به خواست اکثریت مردم عراق برای جلوگیری از اعمال نفوذ آمریکا در مسائل اقتصادی و امنیتی دولت آینده نیز باید تمام تلاش خود را برای این مساله به کار گیرد.
وی در ادامه تصریح کرد: نتایج انتخابات پارلمانی و آراء رای دهندگان به طور کلی به نفع شیعیان و احزاب مرتبط با آنهاست، با این حال قوه حاکمه عراق به خوبی می‌داند که امنیت و آرامش عراق از تفاهم میان گروه‌های مختلف شیعی، اهل سنت و کرد به دست می‌آید. سخن‌هایی مطرح بود که اهل سنت پست ریاست جمهوری را داشته باشند، اما این گرایش‌ها و تبلیغات می‌تواند به ایجاد موج منفی در عراق بینجامد و دوباره بحث طایفه‌گری را پررنگ می‌کند. در حالی که مسائل زیادی میان اربیل و بغداد وجود دارد، دولت عراق نیازمند دقت بیشتری است تا به هر شکل وحدت در عراق را تامین کنند و منافع کشور به نحوی تامین شود که همه عراقی‌ها از آن منتفع شوند.
انتهای پیام
