به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، مهاجم خوش‌سیما، و بی‌رحم پرسپولیس، که سال‌ها ستاره شاهین و پرسپولیس و تیم ملی بود و با این تیم‌ها، هرچه عنوان و قهرمانی می‌شد در ایران و آسیا کسب کرده بود، یکی از محبوب‌ترین بازیکنانی بود که لباس سرخ پرسپولیس و پیراهن تیم ملی را به تن کرده بود. جوان رعنای فوتبال، چنان محبوب بود که کسی هرگز فکرش را نمی‌کرد روزی بعد از بازنشستگی، نه فقط از فوتبال رانده شود، که در زندان سختی بکشد و به گفته خانواده‌اش حتی تا آستانه اعدام برود.
بهزادی، خوش‌سیما و خوش‌خنده، همزمان با پخش فوتبال از تلویزیون اوج گرفت و می‌شود گفت اولین ستاره تاریخ فوتبال ایران است. او کارش را در شاهین شروع کرد، با این تیم به اوج رسید و بعد به جبر روزگار، راهی پیکان و بعد پرسپولیسی شد، جایی که به یک اسطوره فراموش‌نشدنی تبدیل شد. درنهایت در آبان ۱۳۵۴ در بازی دوستانه پرسپولیس با نفتیانیک باکو، بر دوش هم‌تیمی‌هایش از فوتبال خداحافظی کرد.
از شاهین به پرسپولیس
بهزادی که ۱۳۲۰ در خرم‌آباد متولد شد، پدرش نظامی بود و این اولین شهر از مجموعه شهرها و روستاهایی بود که او به واسطه ماموریت‌های پدر ارتشی‌اش در آن‌ها اندکی زندگی کرد. به واسطه این‌که برخی خویشاوندانش در فوتبال بودند، به این ورزش علاقه‌مند شد و در نوجوانی، توسط عباس اکرامی کشف و به شاهین رفت. در ۱۳۳۸، اولین بازی رسمی‌اش را برای شاهین انجام داد و خیلی زود، ستاره این تیم شد. او در پست‌های مختلفی بازی کرد تا این‌که درنهایت به بهترین پست ۱۰ فوتبال ایران و آسیا تبدیل شد.
او با شاهین چند بار قهرمان باشگاه‌های تهران شد و راهش از همان‌جا به تیم ملی باز شد. بهزادی قد بلندی نداشت اما چنان در سرزنی مهارت داشت که لقب سرطلایی فوتبال ایران را به او دادند. بعد از انحلال شاهین، بهزادی به همراه چند هم‌تیمی‌اش به پیکان رفت و قهرمان باشگاه‌های تهران شد و بعد از آن، به پرسپولیس آمد، باشگاهی که خانه و عشقش شد. او با پرسپولیس هم مثل شاهین قهرمان باشگاه‌های تهران شد و در اولین حضور این تیم در جام تخت‌جمشید، جام را بالای سرش برد. او کاپیتان پرسپولیس بود، و کاری کرد که هرگز پیش از او هیچ مهاجمی در این تیم نکرده بود؛ هت‌تریک در دربی تهران. در پیروزی معروف ۶ بر صفر برابر تاج، بهزادی سه بار دروازه رقیب دیرینه را گشود، کاری که تا دهه‌ها بعد هرگز هیچ مهاجم دیگری موفق به تکرار آن نشد. بهزادی بارها در مسابقات داخلی و آسیایی آقای گل شد و چند جام مهم ازجمله قهرمانی آسیا را بالای سر برد، این احتمالا بزرگ‌ترین دستاورد فردی بهزادی باشد؛ او یک پرسپولیسی متعصب بود چنان بازی با تاج برایش مهم بود که گفته می‌شود به خاطر همین تعصب از فوتبال کنار گذاشته شد.
ستاره اولین قهرمانی تیم ملی در آسیا
بهزادی از اوایل دهه ۴۰ در تیم ملی بازی می‌کرد و بخشی از دوره درخشان تیم ملی در ده سال بعدش بود. او با تیم ملی در بازی‌های آسیایی نایب‌قهرمان شد و سه سال بعد، در بهار ۱۳۴۸، یکی از گل‌های پیروزی ایران برابر اسرائیل را در فینال جام ملت‌های آسیا در تهران به ثمر رساند. این اولین قهرمانی از سه‌گانه قهرمانی ایران در جام ملت‌های آسیا بود. او اثرش در تیم ملی را پیش از اولین قهرمانی در رقابت‌های مقدماتی المپیک ۱۹۶۴ توکیو گذاشته بود، جایی که عنوان آقای گلی را کسب کرد و فوتبال ایران را برای اولین بار به المپیک رساند. او بعدا در جام ملت‌های ۱۹۶۸ در تهران هم عنوان آقای گلی‌اش را تکرار کرد. بهزادی چند بار در تیم منتخب آسیا قرار گرفت و چنان شهرتی در سطح آسیا دارد که نامش به عنوان یکی از ستاره‌های تاریخ فوتبال آسیا در کنفدراسیون فوتبال قاره ذکر شده است.
وداع زودهنگام با پرسپولیس
او در سال‌های آخر فوتبالش، علاوه بر کاپیتانی عملا دستیار آلن راجرز مربی افسانه‌ای پرسپولیس در ابتدای دهه ۵۰ بود و بسیاری می‌گفتند ارنج بعضی بازی‌ها را او تعیین می‌کرد. وقتی هم که راجرز در بهار ۱۳۵۳ برکنار شد، بهزادی بازیکن/مربی پرسپولیس شد. تعصب او به تیمش، چنان زیاد بود که سال بعد، مجبور به کناره‌گیری از سمت خود شد. پرسپولیس در سال ۵۴ در یک دربی تاریخی، ۳ بر یک مغلوب تاج، حریف سنتی‌اش شد. بهزادی، بعد از بازی بدون واهمه از دوپینگی بودن بازیکنان تاج صحبت کرد و چنان بر این مسئله پافشاری کرد که آن را به صورت شکایت رسمی مطرح کرد. اصرارهای او باعث شد رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران، به علی عبده، مالک پرسپولیس، فشار بیاورد تا بهزادی از این ادعاها دست بردارد. اما بهزادی دست‌بردار نبود و درنهایت به همین خاطر برکنار شد و کارها به بیوک وطنخواه سپرده شد. این پایان تلخی بر حضور او در پرسپولیس بود اما زندگی تلخی‌های بیشتری برای او داشت. او بعد از انقلاب به اتهام عضویت در ساواک زندانی شد، و حتی خانواده‌اش می‌گفتند که نزدیک بود که اعدام شود.
ماجرای مرموز عضویت بهزادی در ساواک
خیلی‌ها می‌گفتند که بهزادی ساواکی است و به همین خاطر هم حسن روشن، پیشکوست تاج، در صحبت‌هایش درباره عضویت اعضای باشگاه پرسپولیس صراحتا به عضویت مرحوم همایون بهزادی ستاره پرسپولیس در دهه ۵۰ هم اشاره کرده و گفته است که او عضو ساواک بوده است. او البته گفته بود که بهزادی شکنجه‌گر نبوده و کارمند ساده ساواک بوده. روشن البته سال‌ها بعد از انقلاب این ادعا را مطرح کرده است. در ابتدای انقلاب، ماجرا فقط یک صحبت ساده نبوده و بهزادی به خاطر این صحبت‌ها و اتهام شکنجه‌گر بودن، ۵ ماه هم بازداشت بود. خود او دراین باره گفته بود: «آقای بادپا (ایشان بوکسور تیم ملی بودند) لطف و محبت کردند و آمدند خانه ما و مرا بردند! اتفاقا آن روز ما در خانه برای شهدای کشور روضه‌خوانی داشتیم... اتهامی که به من زده بودند شکنجه‌گر ساواک بود و من را پنج ماه نگه داشتند تا پرونده را بررسی کنند، پس از اتمام بررسی‌ها دیدند چنین مسئله‌ای صحت ندارد. این مسئله را همه می‌دانند قربان! همه ایران این موضوع را می‌دانند.»
البته ماجرا واقعا تمام نمی‌شود و او از دانشگاه اخراج می‌شود و تا سال‌ها حتی نامش هم در تلویزیون برده نمی‌شود. پسر همایون بهزادی بعد از صحبت‌های حسن روشن در دهه ۹۰، و تایید آن‌ها توسط علی جباری، گفته بود که پدرش کارمند ساده اداره ضدجاسوسی بوده. ماجرای عضویت بهزادی در ساواک، درواقع یک بدبیاری است. خود او گفته در دوران فوتبال، فوتبالیست‌ها را ۵ نفر ۵ نفر به جاهایی مثل وزارت دربار و راه‌آهن معرفی می‌کردند تا کارمند شوند و حقوق بگیرند. او و ۴ نفر دیگر به نخست‌وزیری معرفی می‌شوند و همین باعث می‌شود اتهام ساواکی بودن شکل بگیرد.
وداع همیشگی سرطلایی
این تجربه تلخ تا سال‌ها با بهزادی بود و او در سال‌های آخر عمر در گفت‌وگوها و ملاقات‌هایش با دیگران، از رنجی که در روزگار کشیده بود می‌گفت. او یکی از باافتخارترین فوتبالیست‌های پرسپولیس و تیم ملی بود اما کمتر کسی دیده بود که از خودش تعریف کند و افتخاراتش را به رخ بکشد. ستاره فروتن پرسپولیس، درنهایت ۲ بهمن ۱۳۹۴ بعد از تحمل یک دوره بیماری درگذشت.
۲۵۹
