۷ آسیب تغییرات شتابزده در ساختار نظام آموزشی
کارشناس مشاوره مدرسه با اشاره به تغییرات مکرر در ساختار نظام آموزشی، گفت: هر تغییر شتاب‌زده‌ای بدون ارزیابی دقیق از تجربیات قبلی، تنها سردرگمی معلمان، آشفتگی خانواده‌ها و اختلال در تداوم فرایند یادگیری دانش‌آموزان را به دنبال دارد.
خلاصه خبر
۷ آسیب تغییرات شتابزده در ساختار نظام آموزشی
کارشناس مشاوره مدرسه با اشاره به تغییرات مکرر در ساختار نظام آموزشی، گفت: هر تغییر شتاب‌زده‌ای بدون ارزیابی دقیق از تجربیات قبلی، تنها سردرگمی معلمان، آشفتگی خانواده‌ها و اختلال در تداوم فرایند یادگیری دانش‌آموزان را به دنبال دارد.
عرفان جسمانی دانشجوی مقطع ارشد مشاوره مدرسه دانشگاه علامه طباطبایی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار آموزش‌وپرورش خبرگزاری فارس درباره «طرح تغییر ساختار نظام آموزشی به ۳-۳-۵-۱» اظهار کرد: هرگونه تغییر در ساختار آموزشی باید بر اساس درک صحیحی از «ویژگی‌های رشدی» دانش‌آموزان و با «برنامه‌ریزی بلندمدت» صورت گیرد. متأسفانه بررسی ابعاد این طرح نشان می‌دهد که در هر دو زمینه با چالش‌های جدی مواجه است.وی توضیح داد: از منظر رشد شناختی، مغز کودکان در سنین پایین برای یادگیری از طریق «تجربه مستقیم» و «تعامل فعال» با محیط آماده است. این دوره، زمان طلایی برای رشد مهارت‌های پایه مانند زبان، تفکر نمادین و تنظیم هیجانی است. اگر ساختار جدید با محتوای نامناسب، روش‌های آموزش مستقیم و انتظارات تحصیلی زودهنگام همراه شود، نه‌تنها به رشد شناختی کودک کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند موجب تجربیات منفی و بیزاری از یادگیری شود.جسمانی ادامه داد: یکی از عمیق‌ترین چالش‌ها، «بی‌ثباتی ساختاری» و تغییرات مکرر در نظام آموزشی است. هر تغییر شتاب‌زده‌ای بدون ارزیابی دقیق از تجربیات قبلی، تنها سردرگمی معلمان، آشفتگی خانواده‌ها و اختلال در تداوم فرایند یادگیری دانش‌آموزان را به دنبال دارد. یک نظام آموزشی پویا نیازمند «ثبات نسبی» و «تکامل تدریجی» است، نه دگرگونی‌های پی‌در‌پی.
وی تصریح کرد: در الگوبرداری از نظام‌های موفق جهانی نیز مشکل اصلی وجود دارد. این الگوبرداری اغلب به «تقلید ظاهری» از ساختارها محدود می‌شود، درحالی‌که زیرساخت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی لازم نادیده گرفته می‌شوند. موفقیت یک نظام آموزشی در هر کشور، ریشه در «سرمایه‌گذاری پایدار»، «معماری دقیق برنامه درسی» و «توانمندسازی واقعی معلمان» دارد که متأسفانه در فرایند الگوبرداری ما معمولاً مغفول می‌مانند.این کارشناس مشاوره مدرسه افزود: چالش دیگر، «کمبود شدید نیروی انسانی متخصص» برای اجرای کیفی این تغییر است. یک مربی دوره پیش‌دبستانی یا معلم پایه اول در ساختار جدید، نیازمند دانش تخصصی در روان‌شناسی رشد کودک، روش‌های آموزش بازی‌محور و مهارت تشخیص تفاوت‌های فردی است. آیا نظام تربیت‌معلم کشور برای پرورش چنین نیروهایی آمادگی دارد؟جسمانی با اشاره به راهکارهای برون‌رفت تأکید کرد: تحول واقعی نیازمند «مهندسی معکوس» است. به‌جای شروع از تغییر ساختار، باید از «سرمایه‌گذاری روی معلم»، «بازنگری در محتوای برنامه درسی» بر اساس نیازهای شناختی کودکان و «تقویت زیرساخت‌های پشتیبانی» آغاز کنیم. همچنین ضروری است هر تغییر ساختاری پس از «پژوهش‌های میدانی گسترده» و «اجرای آزمایشی» حداقل پنج‌ساله، با «اصلاحات لازم» به‌صورت تدریجی به اجرا درآید. تنها با این رویکرد می‌توان از تبدیل‌شدن این طرح به تغییر دیگری که نتیجه‌ای جز «خستگی سیستم» به همراه ندارد، جلوگیری کرد.
12:59 - 27 آبان 1404
نظرات کاربران
