انصاف نیوز نوشت: بعد از آغاز به کار دولت چهاردهم، موج انتقادات از صداوسیما بیش از پیش نمایان شد و پس از جنگ دوازده روزه نیز گمانه‌زنی‌ها در خصوص ضرورت تغییرات گسترده در این نهاد بیشتر هم شد.
در سایه بی تصمیمی صداوسیما پس از جنگ و ادامه رویه سابق در پیگیری یک گفتمان خاص سیاسی و اجتماعی و نادیده گرفتن بخش کثیری از جامعه (با محدودیت های سابق بر حجاب، منع نمایش ساز و آلات موسیقی و…) به نظر می رسد که سایر ارگان‌ها در صدد ایجاد بسترهای تلوزیونی جدیدی برای جانشینی صداوسیما هستند.
در چند ماه گذشته، شاهد آغاز به کار شبکه تلوزیونی اینترنتی همشهری بودیم که ذیل مجموعه خبری – رسانه ای همشهری (وابسته به شهرداری تهران) آغاز به کار کرد و با حضور تعدادی از چهره های سرشناس صداوسیما از جمله شهرام شکیبا، مسعود فراستی، مژده لواسانی و… به یکی دیگر از پلتفرم های برنامه‌سازی روز کشور تبدیل شد.
از طرفی رسانه «آن»، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، نیز با ساختاری مشابه، برنامه های متنوع و پخش زنده، دیگر رسانه تصویری بود که در چند ماه اخیر فعالیت خود را آغاز کرده است.
نکته جالب توجه آنکه این دو رسانه تصویری، علاوه بر پخش زنده از طریق سایت، از طریق پلتفرم یوتیوب هم فعالیت مداومی دارند و البته بازدیدهای قابل توجهی به خود اختصاص دادند.
یکی از قالب‌های برنامه‌سازی مشابه این دو رسانه، مناظراتی‌ست که میان چهره های سیاسی و اجتماعی سرشناس برقرار کرده اند و این مناظرات در فضای رسانه ای کشور هم بازتاب زیادی به همراه داشته اند.
به نظر می رسد در سایه غفلت عمدی یا سهوی مدیریت صداوسیما نسبت به ضرورت های اصلاحات گسترده در خط مشی برنامه‌سازی، رفع محدودیت‌های بی ضابطه، پایان دادن به ممنوع التصویری چهره‌های سرشناس و توجه به عرف و رویه فعلی جامعه، همین شبکه‌های تازه تاسیس در صدد جانشینی صداوسیما هستند.
آنجا که صداوسیما برای نشان ندادن تصویر واقعی امروز خیابان‌های تهران، که نماد بارزی از همزیستی دینداری و حق انتخاب پوشش است، دست به دامان سانسور و کادربندی های عجیب و … می‌شود، طبیعتا بیننده هم نمی‌تواند تناسبی بین واقعیت و تصویر رسانه از واقعیت برقرار کند و به مرور از «رسانه واقعیت‌ساز» فاصله می‌گیرد و به دنبال «رسانه واقعیت‌نما» می گردد.
جالب اینجاست که صداوسیما در چند ماه پس از جنگ، به نوعی منت «نمایش بانوان کم حجاب جامعه» را هم می گذارد! در حالی که حتی همین کوتاه آمدن ظاهری صداوسیما از «حکم وجه و کفّین» در مسئله حجاب، همچنان هم با واقعیت جامعه فرسنگ ها فاصله دارد.
گرچه رسانه‌های تازه تاسیسی مثل «همشهری» یا «آن» هم محدودیت‌های کما بیش مشابهی برای برنامه سازی قانونی دارند اما نگاهی به فرم و محتوای این برنامه ها نشان می دهد که تمایل تیم این رسانه ها به بازتاب واقعیت ها و تریبون دادن به چهره هایی که در صداوسیما ممنوع البازتاب (!) بوده اند، در روند کاری آنها غلبه بیشتری دارد تا تبدیل شدن به صداوسیمای دوم!
از طرفی و از مدت‌ها قبل گفته می‌شد که شبکه نمایش خانگی در قالب پلتفرم‌هایی مثل فیلیمو، فیلم نت، شیدا، نماوا و… در حال جبرانِ کم بیننده بودنِ صداوسیما ست.
نکته قابل توجه آنکه با برنامه‌سازی‌های گسترده همین پلتفرم‌های شبکه نمایش خانگی، می‌توان به جرات گفت که بیننده ایرانی ترجیح می‌دهد برای سرگرمی یا تماشای فیلم و سریال، به جای شبکه‌های ماهواره‌ای به همین پلتفرم‌ها مراجعه کند چرا که در دسترس‌تر، به لحاظ فرهنگی نزدیک‌تر و حتی به واقعیت‌های جامعه امروز ایران شباهت بیشتری دارند.
در نهایت به نظر می‌رسد تغییرناپذیری صداوسیما بنابر ملاحظات عینی قرار است به مرور و از طریق رسانه‌های تازه تاسیس، با نگاهی نو و معتدل‌تر جبران شود.
